تغییر سایز بدون تغییر وزن چیست؟

اگر تاکنون با وجود پیروی از یک رژیم غذایی اصولی به همراه برنامه ورزشی برای کاهش وزن، باز هم کاهش وزن ندارید و وزنتان ثابت مانده، باید بدانید که این اتفاق نه تنها الزاما بد نیست بلکه حتی ممکن است نشان دهد شما به تناسب اندام همراه با سلامت جسم نزدیک شده اید. زیرا در این شرایط قطعا شما کاهش سایز داشته اید و این علامت خوبی است.
تمرینات هوازی و بدنسازی هر دو می‌توانند عضله سازی کنند و چربی را کاهش دهند، بنابراین، وقتی اعداد روی ترازو تغییری نکرده ‌است و یا حتی گاهی افزایش وزن هم داشته اید، به این معنی نیست که تمام آن ورزش‌ها، بی فایده بوده است. زیرا ممکن است با انجام دادن تمرینات مناسب بدنسازی، بدون تغییر وزن و یا حتی با افزایش وزن، اندازه دور کمر باریک تر به نظر برسد و این یعنی سایز کم شده است.

تفاوت توده عضلانی با توده چربی در بدن

همواره توجه داشته باشید که عضله، دارای چگالی بیشتری نسبت به چربی است، یعنی نسبت به یک توده‌ چربی مشابه، حجم کم تری می‌گیرد. این مسئله توضیح می‌دهد که چرا ممکن است بدون آن که وزن قابل توجهی از دست دهید، لاغرتر به نظر برسید.
وزن ﯾﮏ ﮐﯿﻠﻮ ﻋﻀﻠﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﮐﯿﻠﻮ ﭼﺮﺑﯽ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺳﺖ، ﻫﺮ ﺩﻭﯼ ﺍﯾن ها ﯾﮏ ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻡ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﻋﻀﻼﺕ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢﺗﺮ ﺍﺯ ﭼﺮﺑﯽﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻭﻗﺘﯽ ﻋضلات ﺑﺪﻧﺘﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﭼﺮﺑﯽﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ،ﻻﻏﺮﺗﺮ ﺑﻪ نظر ﻣﯽﺭﺳﯿﺪ. در واقع از آن جا که یک کیلو چربی، حدود ۴ برابر بافت عضلانی فضا اشغال می‌کند، این امکان وجود دارد که حتی با ثابت ماندن وزن بدنتان، لاغرتر به نظر برسید.
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ، ﻫﺮ ﻗﺪﺭ با افزایش عضلات بدن، ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮ ﺷﻮﯾﺪ، ﺳﺮﻋت ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺴﻢ ﺑﺪﻧﺘﺎﻥ نیز افزایش می‌یابد. ﻭﺭﺯﺵﻫﺎﯼ ﻫﻮﺍﺯﯼ ﻣﺜﻞ دوﯾﺪﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﻮﺧته ﺷﺪﻥ ﭼﺮﺑﯽﻫﺎﯼ ﺍﺿﺎفه ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﻤﺮﯾنات ﻗﺪﺭﺗﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺎﻓﺖ ﻋﻀﻼﻧﯽ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻧﻮﻉ ﺍﯾﻦ ﻭﺭﺯﺵﻫﺎ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺴﻢ ﺑﺪﻥ ﻭ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ.

بنابراین، بهتر است به جای حساسیت بی جا به وزن بدن، با اندازه گیری سایز بدن میزان موفقیت را در کاهش وزن بسنجیم. زیرا همان طور که ذکر شد حجم چربی از حجم عضله بیشتر است و وقتی فردی سایز کم می کند به طور حتم چربی از دست داده، که این بهترین اتفاق در رسیدن به تناسب اندام است و نشانگر این است که فرد مورد نظر در راه درستی قدم بر می دارد و علاوه بر تناسب اندام با داشتن بدنی عضلانی تر و چربی کمتر به سلامتی خود نیز کمک می کند.
بهتر است به جای توجه بیش از حد به وزن و دقت بی مورد به بالا و پایین شدن گرمی از وزن که هیچ پشتوانه علمی ندارد، دقت کنیم که سالم و اندازه غذا بخوریم و ورزش را به صورت یک عادت در زندگی خودمان قرار دهیم. زیرا با این روش به طور حتم در عین داشتن سلامتی و شادابی به تناسب اندام نیز خواهیم رسید.

وزن به تنهایی نشانگر چاقی یا لاغری نیست

وزن به تنهایی نمی تواند نشانگر دقیقی برای این باشد که فردی اضافه و یا کاهش وزن دارد و او را چاق یا لاغر محسوب کرد، زیرا اعداد ترازو بدون توجه به نسبت قدی و نوع استخوان بندی فرد فقط و فقط وزن را نشان می دهد. باید به اسکلت بدنی و استخوان بندی بدن افراد نیز توجه کرد و نمی توان فقط با رفتن روی ترازو و اندازه گیری از طریق آن فردی را چاق یا لاغر در نظر بگیریم.
شاخص توده بدنی  (BMI) مقیاسی برای اندازه گیری میزان تناسب وزن نسبت به قد فرد است را نشان می دهد. امکان دارد دو نفرکه از نظر قدی با هم برابر هستند از نظر وزنی نیز هر دو ۱۰۰ کیلوگرم وزن داشته باشند. یکی از آنان فرد ورزشکاری است با بدنی عضلانی۱۰۰ کیلوگرم وزن دارد، اما دیگری یک فرد عادی با بدنی پر از توده چربی است که او نیز ۱۰۰ کیلو وزن دارد.
مشخص است که فرد عادی با بدنی مملو از چربی در معرض خطر است اما فرد ورزشکار دارای بدنی سالم است، در حالی که این دو نفر اگر بر روی ترازو بروند به یک میزان اضافه وزن دارند. پس محاسبه بدن برای کاهش وزن و لاغری و رسیدن به تناسب اندام از طریق ترازو کاری غیر علمی است.

زمان مناسب برای اندازه گیری وزن

بهترین زمان برای اندازه گیری وزن، صبح ناشتا پس از اجابت مزاج و تخلیه روده ها و با یک لباس سبک و راحت است که وزن دقیق را نشان می دهد، که این اندازه گیری فقط باید هفته ای یک بار باشد.
باید توجه داشت این کار نباید هر روز انجام شود، زیرا اگر فردی هر روز کاهش وزن داشته باشد باید بدانیم که وی با چه روشی اقدام به کاهش وزن کرده است، درصورتی که کاهش وزن وی فقط با داشتن رژیم غذایی خاصی باشد باید توجه کرد که رژیم غذایی که هر روز کاهش نیم تا یک کیلویی به همراه دارد نه تنها چربی ها را از بین نمی برد، بلکه فقط آب و املاح بدن به همراه بافت عضلانی را کاهش می دهد که این به هیچ عنوان اصولی نیست، زیرا باعث می شود که فرد دچار بیماری شده و همچنین پوست بدنش شل و افتاده گشته وعلاوه بر از دست دادن سلامتی از زیبایی و تناسب اندام نیز محروم گردد.

سخن پایانی

عضله حجم بیشتری نسبت به چربی دارد، این یعنی حجم کمتری نسبت به چربی اشغال می‌کند. بنابراین، ممکن است حتی با تمرینات مناسب بدنسازی، بدون تغییر وزن و یا حتی با افزایش وزن اندازه دوز کمر باریک تر به نظر برسد، یعنی سایز کم شده است. در حالت کلی کاهش سایز مهم تر از کاهش وزن می‌باشد.

منبع

Healthline